Mijn tweede blog

Dit is de blog waarop ik al mijn creativiteit kwijt kan. Was het eerst borduren en breien, nu is het alleen nog maar haken waarmee ik op dit moment bezig ben.
Ook schreef ik vele stukjes over mijn jeugd, gezin en allerlei andere zaken waarover ik iets kwijt wilde. Omdat ik die liever niet tussen mijn haakverhalen had staan, opende ik daarvoor een aparte blog. Tw. Avalon`s blog:
http://avalon045-avalon.blogspot.com/

This is my creative blog. First embroidery and knitting, now it`s all crochet. The little stories I wrote and write about my youth, family and all other things I want to write about are on my other blog called "Avalon". [see link above]. I am sorry these are just in Dutch, but if you are very curious just try Google translate.
According to this blog, it`s impossible to translate all the stories about my work. But I try to start translating the patterns. You can find the translations under the label "english pattern" . Up till now there are just seven, but I try to make more in the future.

donderdag 28 augustus 2014

Twee Emmies wordt drie Emmies


























Ik kan er maar geen genoeg van krijgen. Ze zijn zo schattig!!!  

Toch gaan ze dinsdag de deur uit. Dat is ook wel logisch want om nou, hoe schattig ook, ze allemaal in huis te laten staan, is ook geen doen. Dan maar naar een goed doel. In dit geval voor Berendekens, waar ik ook al die vierkanten voor heb gehaakt. Dat gaat trouwens ook goed. De teller staat al op 91 en met Ingrids vierkanten erbij halen de 100 gemakkelijk.







En toen we toch bezig waren, hebben we, na eerst alle vijf Emmies [dus drie van mij en twee van Ingrid] ook alle beren, die we tot nu toe hebben gemaakt, maar op de foto gezet.






















Toen we de hele familie op de bank en op de foto hadden gezet, kwam Ingrid tot de ontdekking dat mijn oranje, paarse en brunabeer nogal bloot waren ten opzichte van de rest. En dan te bedenken dat ik degene was die zat te zeuren om haar donkerbruine beren van een fleurig dasje te voorzien, om de boel wat op te vrolijken. In eerste instantie wilde zij er niet echt aan. "Beren, dragen geen kleertjes", was haar standpunt, waarvoor best veel valt te zeggen, maar zijnde een knuffel en voor kinderen, etc, etc, heeft ze het uiteindelijk toch maar gedaan. Nu zag ze ineens mijn blote beertjes, dus ja dat kon natuurlijk niet. Dus om een lang verhaal kort te maken, zat ondergetekende vanmiddag nog even snel drie dasjes te haken.